Μέσω αυτού του μαθήματος ο φοιτητής θα μάθει πώς να υιοθετεί και να χρησιμοποιεί πράσινες τεχνολογίες για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Θα συζητηθούν περιπτωσιολογικές μελέτες σε τομείς όπως η ηλιακή, η αιολική και η γεωθερμική ενέργεια για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Επιπλέον, θα μελετηθεί το αφαλατωμένο θαλασσινό νερό, που είναι ουσιαστικά ένας ανεξάντλητος πόρος, του οποίου η χρήση υπό συνθήκες λειψυδρίας μπορεί να μειώσει σημαντικά το πρόβλημα της ύδρευσης. Επιπρόσθετα, διδάσκονται μέθοδοι που βασίζονται στην εδαφοποτάμια οικομηχανική για την αποτελεσματικότερη διαχείριση  των υδάτινων πόρων. Πρόκειται για μέθοδους που είναι πιο αποδοτικές από άποψη κόστους και φιλικές προς το περιβάλλον από τις συνήθεις μεθόδους μηχανικής οι οποίες εφαρμόζονται και προσχεδιάζουν περισσότερο σε μεγαλύτερες κλίμακες.

• Κατανόηση του τρόπου χρήσης των πλέον καινοτόμων πράσινων τεχνολογιών για τη βελτίωση της διαχείρισης των υδάτων
• Κατανόηση τεχνικών αφαλάτωσης
• Κατανόηση των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων των μεθόδων εδαφοποτάμιας οικομηχανικής
• Σύγκριση μεθόδων εδαφοποτάμιας οικομηχανικής με τις τυπικές τεχνικές μηχανικής

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές θα μπορούν να:

• Αναπτύξουν καινοτόμα σχέδια διαχείρισης των υδάτων τα οποία θα περιλαμβάνουν τις κατάλληλες τεχνικές πράσινων τεχνολογιών (αυτό εξαρτάται από κάθε μελέτη περίπτωσης)
• Εφαρμόσουν τις κατάλληλες τεχνικές αφαλάτωσης με τον οικονομικότερο δυνατό τρόπο
• Εφαρμόσουν σύγχρονες μεθόδους εδαφοποτάμιας οικομηχανικής.

6 μονάδες

1. M. Young, C. Esau (Editors). Investing in Water for a Green Economy: Services, Infrastructure, Policies and Management. Routledge pp. 256 pages (2011).
2. A. Cipollina, G. Micale, Lucio Rizzuti (Editors). Seawater Desalination: Conventional and Renewable Energy Processes (Green Energy and Technology). Springer; 1^st Edition. pp. 307 (2009).
3. R. Studer,‎ H. Zeh, ‎Soil Bioengineering: Construction Type Manual. vdf Hochschulverlag AG, an der ETH Zurich pp. 448 (2014).